Een paar maanden geleden zat ik gezellig met een vriendin te
kletsen in een van onze favoriete restaurants. Achter haar zaten drie mannen
aan een tafel voor vier; één stoel was dus leeg. Eén van deze mannen trok zijn
colbertje uit en hing dat niet over zijn eigen stoel, noch over die ene lege,
maar over een stoel naast hem; aan een andere tafel, waar niemand aan zat. Volgens
mij deed hij dit om zijn territorium te vergroten. Maar had ik daarin gelijk? Ik
vroeg het hem. Zijn antwoord: “ik wil niet dat mijn jasje kreukt.” Daar ging
mijn theorie! Of had ik stiekem toch gelijk?
Korte tijd na dit incident zat ik op een terras aan een
tafeltje waaromheen vier stoelen stonden. Naast mij gingen twee mannen zitten,
tegenover elkaar. De man tegenover mij zat zo wijdbeens, dat zijn voeten bijna
onder “mijn’ tafeltje kwamen; even later zette hij bovendien een voet op een
van de stoelen van “mijn” tafeltje en hield daarbij ook nog die stoel aan de
armleuning vast. Het voelde alsof hij mijn territorium binnendrong en dat
voelde niet prettig. Ik heb er niks van gezegd, want dat vond ik te
kinderachtig en ik wilde mij bovendien niet laten kennen.
In de tram of bus gebeurt dit ook. Vaak zitten mensen in hun
eentje op een bank voor twee, met de tas op de andere stoel, aan het gangpad. Daar
ik het niet nodig vind dat een tas zit en ik moet staan vraag ik of “die plek”
vrij is, wijzend naar de zitplaats van de tas. De tas wordt dan (uiteraard) op
schoot genomen, maar soms gaat dat met grote tegenzin.
Mijn kat heeft ook de neiging haar gebied te vergroten. Als
ik ga slapen ligt zij heel bescheiden op een hoekje van het bed, maar als ik ’s
ochtends wakker word neemt zij mijn hele bed in beslag en mag ik blij zijn met
een randje. Ergert mij dit? Nee, integendeel! Ik vind het juist heel slim van
haar dat zij mij helemaal naar de rand van het bed krijgt zonder mij wakker te
maken. Ik stap dan heel voorzichtig uit bed opdat zij kan blijven liggen,
over de gehele breedte van mijn bed!
