Vriend of vijand?

Sommige mensen houden van de winter en anderen van de zomer. Ik behoor tot de laatste categorie. Niet meer naar buiten met een dikke jas aan; een  T-shirt met slechts een dun vestje volstaat. Niet meer binnen zitten bij de verwarming, maar buiten genieten op een zonnig terras.  En dan die zonnestralen, lekker warm op mijn armen en gezicht, waarbij ik het gevoel heb dat er weer volop vitamine-D word aangemaakt. Broodnodig na die lange winter.

HAAR GEZICHT WAS KNALROOD EN OPGEZWOLLEN EN HET LEEK WEL OF ER DUIZENDEN RIMPELS BIJ WAREN GEKOMEN.  

Vroeger lag ik uren in de zon te bakken en te braden, bij voorkeur aan het  zwembad in Italië. Aan rimpels of nare huidaandoeningen dacht ik niet; wel aan bruin worden.  Vaak lag ik zo lang in de zon dat ik verbrandde. Vond ik dat erg? Nee; na een nacht slapen was de pijn weer over.   
Tot op een kwade dag  een collega van mij na een zonnig weekend op kantoor kwam; zij had duidelijk te lang in de zon gelegen, want haar gezicht was knalrood en opgezwollen en het leek wel of er duizenden rimpels bij waren gekomen. Ik schrok ervan! De zon was een vijand geworden in plaats van een vriend. Maar het  was wel een goede waarschuwing, want dat wilde ik nooit!!! Natuurlijk trekt het rode gezicht weer bij, maar dat geldt niet voor rimpels; die verdwijnen niet na een nacht slapen, integendeel.   

Dus wat te doen?  Een kleurtje kweken en die rimpels op de koop toe nemen of uit de zon blijven en een mooi gaaf gezicht houden? Allebei voor mij geen optie; daarvoor vind ik de zonnestralen te lekker; bovendien is een licht gekleurde decolleté net wat leuker dan een bloemkool-witte huid.  

Gelukkig is er een keur aan crèmes en voor elk wat wils. Omdat ik  een dunne, rode huid heb en snel verbrand, heb ik een goede bescherming nodig. In Nederland kan ik volstaan met een crème met beschermingsfactor 20 tot 30, maar in Italië heb ik toch echt factor 50 nodig.  

In het zwembad  is een crème voor mij niet voldoende. Verbranden gaat immers snel met water in de  buurt. Om dit te voorkomen lig ik op de stretcher met een witte zakdoek op mijn gezicht, dat ook nog met factor 50 is ingesmeerd. Ik kan dan heerlijk in de zon liggen zonder dat mijn gezicht verbrandt of rimpelt. Het ziet er natuurlijk niet uit, maar dat stoort mij niet. Ik ben allang blij dat ik met deze geringe middelen  de potentiele vijand goed te vriend kan houden en nog lang kan blijven genieten van de zon.